(0 szt)
zł
zobacz koszyk
dobry, obwoluta z niedużymi otarciami, przybrudzeniami i lekko podniszczonymi krawędziami, trochę pożółkły papier i blok książki od zewnątrz, ten ostatni również lekko przybrudzony
23 czarno-białe ilustracje w tekście.
* * * * * * *
W 1787 r. Stanisław August w powrotnej drodze z Kaniowa odwiedza Kraków. Miasto przyjmuje króla - który wbrew dotychczasowemu zwyczajowi nie koronował się w dawnej stolicy Polski, lecz w Warszawie - bardzo uroczyście, łącząc z tą wizytą duże nadzieje na przyszłość. Gród podwawelski znajduje się bowiem w katastrofalnej sytuacji, zniszczony niedawnymi walkami w okresie konfederacji barskiej, wyludniony, zadłużony, bez widoków na dalszy rozwój.
Trzy publikowane w niniejszym tomie relacje ukazują Kraków z tego właśnie okresu. Pierwsza z nich, Filipa Lichockiego, syndyka, to szczegółowy opis stanu, w jakim znalazło się miasto, oraz projekty zapobieżenia dalszemu upadkowi. Diariusz Naruszewicza to szczegółowy opis wizyty, podczas której panujący zwiedzał miasto, jego obiekty i instytucje. Trzecia relacja, nieco późniejsza, bo z roku 1791, pochodzi od cudzoziemca, pruskiego pastora J. F. Zollnera, przedstawiciela zachodnioeuropejskiego oświecenia, człowieka światłego, interesującego się zarówno sprawami gospodarczymi i społecznymi, jak zagadnieniami kultury i nauki.
Te trzy relacje, jedna krakowianina, druga mieszkańca Warszawy, związanego ściśle z dworem królewskim, trzecia cudzoziemca, dają wszechstronny, mało dotychczas znany obraz Krakowa czasów stanisławowskich.
[Wydawnictwo Literackie, 1979]